به گزارش تیتربرتر؛ پیمان قاسم‌خانی که همیشه در سینمای ایران به‌عنوان یک نویسنده دسته اول و چیره‌دست، به‌ویژه در سبک کمدی شناخته می‌شود، برای «مارمولک» سیمرغ بلورین گرفت و برای «دختری با کفش‌های کتانی» جایزه بهترین فیلم‌نامه را از جشن خانه سینما دریافت کرد.
حالا «خوب بد جلف» را خودش به نگارش درآورده و خودش هم نیز کارگردانی کرده است. در میان کمدی‌های مبتذلی که به‌هیچ‌وجه خنده‌دار نبودند، با به‌کارگیری زوج پژمان جمشیدی و سام درخشانی، نه‌تنها در گیشه موفق بود که توانست سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران سی و پنجمین جشنواره فجر را هم‌کسب کند.
این اثر با ۱۶ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان فروش علاوه بر این که یکی از پرفروش‌ترین آثار سال بود توانست رده یازدهم پرفروش‌ترین فیلم های سینمای ایران را نیز از آن خود کند.
دومین قسمت از فیلم سینمایی «خوب بد جلف» با عنوان «ارتش سری» به عنوان دومین تجربه کارگردانی قاسم‌خانی از ۳۰ بهمن در سینماهای سراسر کشور روی پرده می‌رود.
بیشتر بخوانید: جدال گرگدن با مافیای واردات دارو
«ارتش سری» دومین ساخته پیمان قاسم‌خانی، به تهیه‌‌کنندگى محسن چگینی و بازیگری پژمان جمشیدی، سام درخشانی و حامد کمیلی است. این فیلم ادامه‌ای بر داستان «خوب، بد، جلف» است که در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت. پیش‌فروش بلیت‌هاى سانس‌هاى اولیه فیلم از شنبه در سینماتیکت آغاز می‌شود. «بانو فیـلم» پخش این فیلم کمدی را بر عهده دارد.
قاسم‌خالی درباره این فیلم گفته است: دومین قسمت خوب بد جلف در اصل ۱۸۲ دقیقه بود و برای نمایش آن در جشنواره زمانش را به ۱۱۵ دقیقه کاهش دادیم و بخش زیادی از شوخی‌های فیلم هم حذف شد.
نقدی بر فیلم ارتش سری
بنابر تحلیل سایت بلاگ نماوا؛ خوب بد جلف: ارتش سری از طرح قصه ناتوان است. بیش از دو ساعت از زمان فیلم می‌گذرد و روایت همچنان در مرحله مقدمه‌چینی است. قاسم‌خانی در نیمه اول فیلم، کاملاً دستش را رو می‌کند و تا پایان دیگر هیچ‌چیز برای عرضه ندارد، به‌جز مزه‌پرانی‌ها و لوده بازی‌های بازیگران اصلی‌اش.
مزه‌پرانی، بهترین نامی است که می‌شود روی لحظات مثلاً کمدی و خنده‌دار فیلم گذاشت. مزه‌پرانی‌هایی که عمده آن‌ها هم از قسمت اول می‌آیند و اگر بخواهیم صادق باشیم، از قبل‌تر از آن، از سریال «پژمان». در حقیقت، خوب بد جلف: ارتش سری در همان دقایق اولیه در دام تکرار می‌افتد و حوصله بیننده را سر می‌برد.
قاسم‌خانی آن‌چنان آماتور گونه خودش را تکرار می‌کند که باورش برای کسی که مسیر او در سینمای ایران را دنبال کرده است، سخت است. او حتی تم اصلی روایتش را هم از فیلم قبلی عاریه می‌گیرد. هم‌نشینی دو کاراکتر کودن با یک مأمور حرفه‌ای و کارشکنی آن‌ها. انگار که قاسم‌خانی فراموش کرده است که نه‌تنها همین ایده را خودش قبلاً ساخته است که زوج درخشانی و جمشیدی و بامزگی آن‌ها برای بیننده چیز جدیدی نیست و این دو، تاکنون، بارها، با همین شوخی‌ها و در همین موقعیت‌ها از بیننده خنده گرفته‌اند.
به‌علاوه، درجایی که شرافت «خوب بد جلف» در دست نینداختن به هر حربه‌ای برای خنداندن مخاطب ستودنی بود، خوب بد جلف: ارتش سری با مجموعه‌ای از شوخی‌های جنسی که انگار تمامی هم ندارند، به سخیف‌ترین و زننده‌ترین شکل ممکن، ادای فیلم کمدی را درمیاورد.
در این میان نه ظرافتی در طرح این شوخی‌ها هست و نه دقتی. وقتی لحن طنز و کمدی در اثر جاری نیست، خرواری هم شوخی جنسی در فیلم بگنجانید، بازهم خنده‌دار نمی‌شود، که مشمئزکننده و لوس می‌شود.
قاسم‌خانی می‌گوید، در خوب بد جلف: ارتش سری از تارانتینو و سینمایش ایده گرفته است. اما کاش کسی پیدا می‌شد از آقای قاسم‌خانی می‌پرسید تاکنون چند فیلم از تارانتینو، یا هر فیلم‌ساز دیگری دیده است که در میانه راه، فیلم تمام شود و با عبارت “این داستان ادامه دارد” بیننده را روانه خانه کند؟ کدام قسمت از فیلم‌های چندقسمتی هالیوود، که اتفاقاً زیاد هم هستند، با چنین پایان‌بندی، مخاطبشان را مورد اهانت قرار داده‌اند؟
اصلاً مگر می‌شود که فیلم پایان‌بندی نداشته باشد؟ مگر می‌شود، قصه و طرحی، هرچقدر ناقص، ارائه کرد اما آن را جمع نکرد؟ اگر اسم این کار، رندی و سوءاستفاده از گیشه نیست، پس چیست؟
اوضاع سینمای کمدی ایران، این روزها فاجعه است. خوب بد جلف: ارتش سری فقط مشک است نمونه خروار. قصه‌ای ناتمام، به اسم کمدی اما کاملاً غیر کمدی و بی‌مزه به خورد مخاطب می‌دهند و بعد حتی به خود زحمت نمی‌دهند که روایتشان را به پایان برسانند، چراکه مطمئن هستند از همین طرح‌واره‌های پر ایرادشان هم می‌توانند در گیشه حسابی سود کنند. تفاوت خوب بد جلف: ارتش سری نسبت به سایر آثار کمدی سینمای ایران نخوت فیلم‌سازش است. از نخوت است که این‌قدر راحت، فیلم را نیمه‌کاره رها می‌کنند و وعده قسمت دوم می‌دهند.
باری، درجایی که پیمان قاسم‌خانی می‌توانست کورسوی امیدی برای سینما کمدی ایران باشد و در عوض به اسم فیلم دنباله‌دار، از بیننده و انرژی‌اش سو استفاده می‌کند، دیگر از بقیه چه انتظاری می‌توان داشت؟ به‌هرحال، خوان گسترده‌ای پهن است، هر کس سهمی برای خود برمی‌دارد و آخرش سینما می‌ماند و حوضش.
خلاصه فیلم
در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است: سام و پژمان بار دیگر در فیلمی با یکدیگر همبازی می‌شوند، اما در پشت پرده فیلم اتفاقات مرموزی در جریان است... .
حضور یک تیم جاسوسی از آمریکا که در قالب یک گروه فیلمسازی به دنبال اجرای عملیاتی در ایران هستند و پیوند آن با رقابت بین جمشیدی و درخشانی محور اصلی داستان فیلم است.
عوامل و بازیگران فیلم
نویسنده و کارگردان: پیمان قاسم خانی و تهیه‌کننده: محسن چگینی
بازیگران: پژمان جمشیدی, سام درخشانی, حامد کمیلی, ریحانه پارسا, گوهر خیراندیش, فرهاد آئیش, امیرمهدی ژوله, مارال فرجاد, شکیب شجره, ستاره پسیانی
