تیتربرتر؛ بعضى انسان هاى باهوش نما ، گفته اند : « نابغه کسى است که موى بلند دارد ، غذاى غیرعادى مى خورد ، تنها زندگى مى کند و مورد هدف بذله گویان قرار مى گیرد . تعریف مناسب تر این است : « کسى که دریافته چگونه شدت افکار را تا نقطه اى افزایش دهد که به راحتى با منابع دانشى که از راه هاى عادى به دست نمى آمدند ارتباط برقرار کند . »
نابغه کیست؟
نابغه کسی است که از دیگر افراد بیشتر از مغز خود کار می کشد و واقعیت حس ششم تقریباً ثابت شده است . این حس ، همان قوه تصور خلاق است . استعداد تصور خلاق ، چیزى است که بیشتر مردم هیچ گاه در طول زندگى از آن بهره نمى برند و اگر آن را به کار برند ، معمولاً اتفاقى است . تنها شمار نسبتاً اندکى از مردم ، با اندیشه و هدف و عمداً ، از این استعداد فکرى استفاده مى کنند . این افراد که از این استعداد به طور ارادى و با درک کارکرد آن بهره مى برند ، نابغه هستند .
استعداد تصور خلاق ، رابط مستقیم ذهن محدود انسان و بینش لایتناهى است . تمام الهام ها در قلمرو مذهب و همه کشف هاى اصول اولیه اختراعات ، از طریق این قوه در انسان صورت مى پذیرد .
داستان آدمهای عجیب، نابغه و ابرقهرمانها همیشه داستانهای خیالی نیستند که در فیلمها و کمیکها روایت میشود. بعضی از آنها هم اینک وجود دارند و در بین ما زندگی میکنند یا زندگی کرده اند. شاید زمانی این شخصیتها جالبتر میشوند که این اشخاص خاص و غیرطبیعی کودکان باشند. در این گزارش با چند نفر از آنها آشنا خواهید شد.
بیشتربخوانید: راهکارهایی که کودک شما را نابغه می کند
۱. کیم اونگ یونگ، کودک نابغه
وقتی تنها سه سال داشت، به چهار زبان مختلف مسلط بود. او در هشت سالگی توانست معادله پیچیده ریاضی را برای میلیونها نفر که تلویزیون تماشا میکنند در برنامه زنده حل کند. در نوجوانی و در ۱۵ سالگی دکترای فیزیک خود را دریافت کرد. این کودک اهل کره جنوبی، کیم آونگ یونگ نام دارد که بالاترین ضریب هوشی جهان (٢١٠ آی کیو) را دارد.
۲. لوکاس مورای، کودک خفاش
شاید بتوان گفت آنچه «لوکاس مورای» از آن برخوردار است، هیچ انسان دیگر روی زمین دارای آن نیست. این نوجوان انگلیسی که اینک هفده سال دارد، نابینا به دنیا آمد، اما خداوند از همان روزهای نخست زندگی اش به او نیروهای خارق العادهای بخشید و زمانی که به پنج سالگی رسید، آموخت که چگونه از گوش هایش برای دیدن و موقعیّت یابی پیرامون خود استفاده کند، او با زبانش به سقف دهانش ضربههای کوچک میزد تا به پژواک اشیای پیرامونش گوش بسپارد. این روش عجیب که دانشمندان آن را «موقعیّت یابی با پژواک» مینامند، یک فن است که حیوانات مختلفی از آن استفاده میکنند؛ از جمله دلفینها، مارها و خفاش ها. درباره «لوکاس مورای» او این ترفند را فقط در سه روز آموخت و آن را توسعه داد.
پژواک یابی در جانوران، که با نامهای زیست سونار و بایوسونار نیز شناخته میشود، روشی مبتنی بر به کارگیری سونار توسط جانوران برای اهدافی، چون موقعیتیابی، جهتیابی، و پیدا کردن طعمه است. جانورانی که پژواکیابی میکنند صدایی را به محیط دور خود گسیل میکنند و با گوش سپردن و تجزیه و تحلیل پژواک آن، موقعیت اشیا در محیط اطراف را متوجه میشوند.
۳. آداس، کودکی که یخ نمیزد
در آخرین روزهای سال ۲۰۱۴، یک کودک لهستانی به نام آداس پس از زنده ماندن در شب یخبندان بیرون از خانه، همه پزشکان و دانشمندان را حیرت زده کرد، او دمای بدنش به ۱۲ درجه سانتیگراد کاهش یافته بود، نقطه انجماد که میتواند منجر به مرگ اجتناب ناپذیر شود. هرچند او چند روز در حالت اغما بود، اما بالأخره از اغما بیرون آمد و از آن زمان تاکنون کارشناسان تحقیقات زیادی را در مورد ماهیت بدن وی آغاز کرده اند.
۴. تارزان واقعی و یا کودک گرگی
شاید فکر کنیم که داستانهای «تارزان» و «موگلی» که حیوانات و گرگها آنها را در جنگل بزرگ کردند، خیالی اند، اما این داستانها از زندگی آدمهای واقعی اقتباس شده اند. شاید یکی از معروفترین آنها، پسری هندی باشد که در سال ۱۹۷۶ میلادی در یکی از جنگلهای هند پیدا شد و یک گروه از گرگها او را نگهداری کرده و پرورش داده بودند، پسر هندی تمام صفت و وحشیگری گرگها و حتی زوزه کشیدن آنها را نیز گرفته بود. پس از پیدا کردن او، پسرک گرگی، زیر نظر و نگهداری «مادر ترزا»ی معروف به مدت ده سال قرار گرفت و زندگی انسانها را آموخت و با وجود این نمیتوانست حرف بزند و هر شب زوزه میکشید.
۵. اوریلیان هایمن، حافظهای که پاک نمیشود
هیچ کسی نمیداند مورد اوریلیان هایمن، یک نعمت است یا عذاب. این جوان در حال حاضر نزدیک ۲۹ سال دارد. از دوران اولیه نوجوانی اش به فردی تبدیل شد که نمیتواند هر آنچه از ده سالگی به بعد بر او گذشته را به هیچ وجه فراموش کند، او همه جزئیات کوچک را به یاد دارد، مثلاً او ترانهای را که رادیو پنج سال پیش پخش کرده را به یاد میآورد و یا اینکه در روز شانزدهم از پانزده سالگی اش چه غذایی خورده است و از او فیلم مستندی به نام «پسری که نمیتواند فراموش کند!» ساخته شده است.
۶. جاکوب بارنیت که هوش او بیشتر از انیشتین بود
مطالب مرتبط : داشتن کودک نابغه خوب است یا بد؟
در دوسالگی، پزشکان به والدین کودک آمریکایی، «جاکوب بارنیت» گفتند که او نمیتواند هیچ یک از امور روزانه و عادی زندگی اش را انجام دهد، زیرا مبتلا به اوتیسم است و به تنهایی نمیتواند بند کفشش را ببندد و یا غذا بخورد. «جاکوب» وقتی ۱۳ ساله شد به یک فیزیکدان معروف تبدیل شد، و میزان هوش او ۱۷۰ برآورد شد، یعنی ۳۰ درجه بیشتر از دانشمند نابغه آلبرت انیشتین. این کودک نابغه مبتلا به اوتیسم همه مراحل تحصیل را در یک سال به پایان رساند و در ده سالگی وارد دانشگاه شد و فیزیک خواند.
وقتى فعالیت هاى مغز به کمک هر یک از عوامل محرک ذهن برانگیخته شود ، مى تواند افکار فرد را از افق عادى ، بالاتر برد و به او اجازه مى دهد افکارى را که در ارتفاعات پایین تر قابل دریافت نبودند ، ببیند . در این حالت انسان مانند کسى است که سوار بر هواپیما به ارتفاعى بالا رفته و مى تواند آن سوى افق را ببیند ، در حالى که بر روى زمین دیدى محدود دارد .
به علاوه ، انسان در این سطح بالاى فکر دیگر گرفتار قید و بندها ، محدودیت هاى مختل کننده دید و کشمکش با مسایل مربوط به سه نیاز ، غذا ، پوشاک و مسکن نیست .