به گزارش تیتربرتر؛ سید میعاد صالحی مدیرعامل راه آهن شد.
جزئیات انتصاب سیدمیعاد صالحی به عنوان مدیرعامل شرکت راه آهن
سید میعاد صالحی به پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی و تصویب هیات وزیران، مدیرعامل شرکت راه آهن جمهوری اسلامی ایران شد.
به پیشنهاد وزیر راه و شهرسازی و تصویب هیئت وزیران، در جلسه امروز هیئت دولت، «سید میعاد صالحی» به جای سعید رسولی، به مدیرعاملی شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران منصوب شد.
سید میعاد صالحی فارغ‌التحصیل دکتری مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف و عضو هیأت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران و همچنین رتبه اول جشنواره خوارزمی و عضو بنیاد ملی نخبگان بوده و مدیر عامل صندوق بازنشستگی کشوری، عضو هیأت عامل صندوق نوآوری و شکوفایی، مشاور وزیر و رییس طرحهای صنایع نوین وزارت صمت، رییس کمیته صنعت و معدن دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام و مشاور معاون علمی و فناوری رییس‌جمهور از جمله سوابق وی است.
صالحی همچنین دارای سوابق علمی و تخصصی در حوزه حمل و نقل ریلی بوده که از آن جمله می توان به طرح برگزیده جشنواره خوارزمی و چاپ و ارائه چندین مقاله در مجلات آی اس آی و کنفرانس های معتبر بین المللی در حوزه ریلی و همچنین سابقه فعالیت در شرکت های ریلی مسافری و باری اشاره کرد.
بیوگرافی دکتر سید میعاد صالحی
دکتر سید میعاد صالحی ۳۶ ساله (متولد ۱۳۶۱ در تهران) ، عضو بنیاد ملی نخبگان را به مدیرعامل سابق صندوق بازنشستگی کشوری بود.
پیش تر در دوره روحانی به سمت مدیرعامل صندوق بازنشستگی کشوری منصوب شده بود که با انتقادتی همراه بود در حالی که ظرفیت علمی و اجرایی میعاد صالحی، قابل مقایسه با کامبیز مهدی زاده فرساد و رییس جوان شبکه ۳ نیست و یک دانش آموخته موفق دکترا در حوزه فنی و مهندسی و کارآفرینی دانش بنیان بوده و ۱۱ سال عضو پیوسته بنیاد ملی نخبگان است.
این دانش آموخته جوان، سابقه مشاورت علمی و فناوری رییس جمهور و وزیر صنعت، معدن و تجارت را در کارنامه داشته و یک دوره نیز، مشاور رییس شورای سیاست گذاری و راهبری طرح های صنایع نوین وزارت صمت بود. عضویت در هیات مدیره صندوق نوآوری و شکوفایی، از دیگر سمت های دکتر صالحی پیش از مدیرعاملی صندوق بازنشستگی کشوری است.
مطالب مرتبط:
تاریخچه راه آهن ایران
پیشینه احداث و بهره‌برداری موفق نخستین راه‌آهن در ایران به دوره قاجار در سال ۱۲۲۷ خورشیدی (۱۸۴۸ میلادی) از رشت به بندر پیربازار و بندر انزلی بازمی‌گردد و بقایای این مسیر هنوز در مسیر رشت به پیربازار و یک لوکوموتیو بخار در محوطه اداره کل بنادر استان گیلان وجود دارد. ۱۲ کیلومتر از این راه‌آهن همچنان استفاده می‌شده‌است.
در سال ۱۲۶۱ خورشیدی (۱۸۸۲ میلادی) و ۱۲۶۱ شمسی خط تراموایی میان تهران و شاه عبدالعظیم به طول ۸۷۰۰ متر کشیده شد. عرض این راه‌آهن یک متر بود و مسیو بواتال فرانسوی آن را اجرا کرد و سپس به یک بلژیکی واگذار شد. در سال ۱۲۶۵ خورشیدی (۱۸۸۶ میلادی) خط راه‌آهن محمودآباد (سواحل جنوبی دریای کاسپین) به آمل احداث شد که اگرچه در نظر بود تا تهران ادامه یابد، اما با کارشکنی‌های پیمانکارهای بلژیکی به شکست انجامید و خطوط آن برچیده و برای احداث تلگراف استفاده شد.
در هجدهم آبان ۱۲۶۹ خورشیدی (۹ نوامبر ۱۸۹۰) ناصرالدین شاه قاجار پیمان نامه‌ای با روسیه تزاری امضا کرد که ایران را از ساخت راه‌آهن تا ده سال بازمی‌داشت. این محدودیت در دسامبر ۱۸۹۹ برابر با شروط وام شصت میلیون فرانکی روسیه با دست‌خط مظفرالدین‌شاه برای ده سال دیگر تمدید شد.
در سال ۱۲۹۲ خورشیدی، بانک استقراضی روسیه امتیاز ساخت راه‌آهن جلفا به تبریز و صوفیان به شرفخانه را به دست آورد. سال بعد جنگ جهانی اول آغاز شد و بانک استقراضی این امتیاز را به دولت روسیه تزاری واگذار کرد که راه‌آهن تبریز به جلفا را به طول ۱۴۹ کیلومتر برای ارتش خود ساخت و در سال ۱۲۹۵ به بهره‌برداری رساند اما پس از پایان جنگ و خروج ارتش روسیه، دولت شوروی در دهم حوت (اسفند) سال ۱۲۹۹ با عقد عهدنامه مودت با ایران، راه‌آهن جلفا به تبریز و صوفیان به شرفخانه را همراه با اتمام ابنیه و وسایل نقلیه و متعلقات دیگر آن، بلاعوض به مالکیت قطعی دولت ایران واگذار کرد.
اما این راه‌آهن به دلیل نبود لوکوموتیو بی‌استفاده ماند تا اینکه مجلس شورای ملی در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۰۴ به درخواست دولت، پرداخت مبلغ یکصد و هفتاد هزار تومان را به تصویب رساند که بخشی از آن هزینه خرید لوکوموتیو و واگن و راه‌اندازی راه‌آهن جلفا به تبریز و بخش دیگر، صرف کشتیرانی در دریاچه ارومیه شود. این راه‌آهن، نخستین مسیر از خطوط آهن موجود است که اکنون در کشور بهره‌برداری می‌شود. مسیر جلفا به تبریز نخستین و تنها خط برقی کشور است.
در سال ۱۲۹۷ (۱۹۱۸ میلادی) انگلیسی‌ها راه‌آهنی از بوشهر تا برازجان به طول شصت کیلومتر کشیدند که بیشتر جنبه نظامی داشت، گرچه واردات کالای انگلستان را نیز از طریق بوشهر آسان می‌کرد. در پایان جنگ جهانی نخست، انگلستان پیشنهاد فروش این راه‌آهن را به شهرداری بوشهر کرد که بودجه شهرداری بوشهر برای خرید آن کفاف نمی‌داد. پس سازندگانش راه‌آهن را جمع کردند و به بصره انتقال دادند.
انگلیسی‌ها خط راه‌آهن دیگری نیز در دوران جنگ جهانی اول از میرجاوه به زاهدان کشیدند که پس از جنگ در سال ۱۲۹۹ برای بهره‌برداری عمومی افتتاح شد اما با خروج نیروهای انگلیسی این راه‌آهن بی استفاده ماند تا اینکه در سال ۱۳۱۱ دولت با هزینه چهارصد هزار تومان، این راه‌آهن را دوباره فعال کرد.
آنچه دیگران میخوانند:
گردآورنده: محسن رضوی
