به گزارش تیتربرتر؛ با حکم علیرضا زاکانی؛ «مریم اردبیلی» مشاور امور بانوان شهرداری تهران شدبا حکم علیرضا زاکانی مریم اردبیلی به عنوان مشاور امور بانوان شهرداری تهران انتخاب شد.
جزئیات انتصاب مریم اردبیلی به عنوان مشاور امور بانوان شهرداری تهران
شهر علیرضا زاکانی در حکمی مریم اردبیلی را به عنوان مشاور امور بانوان شهردار تهران انتخاب کرد.
مریم اردبیلی متولد سال ۱۳۵۳ بوده و آینده‌پژوه، پزشک و کارشناس مسائل زنان و خانواده است.
او در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران درس خوانده و علاوه بر طبابت دکترای رشته آینده پژوهی هم دارد و به زبان انگلیسی کاملا مسلط است و به زبان عربی نیز آشنایی دارد.
برخی از سوابق اجرایی مریم اردبیلی عبارت است از:
- عضو شورای مرکزی شبکه تشکل های غیر دولتی زنان جمهوری اسلامی ایران (بالغ بر یکهزار ngo )
- نماینده سازمان‌های غیردولتی زنان در اجلاس صلح خاورمیانه
- نماینده سازمان های مردم نهاد زنان در نشست حقوق بشر ژنو
- عضو سازمان مردم نهاد زنان پیرو اهل بیت
- عضو سازمان مردم نهاد زنان پژوهشگر مسلمان
بیوگرافی و مصاحبه اخیر مریم اردبیلی
دکتر مریم اردبیلی متولد سال 1353 ، متاهل و مادر 5 فرزند است. او در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران درس خوانده و علاوه بر طبابت دکترای رشته آینده پژوهی هم دارد و به زبان انگلیسی کاملا مسلط است و به زبان عربی نیز آشنایی دارد.
مریم اردبیلی چگونه توانسته هم مادر خوب و هم زنی موفق در جامعه باشد؟ خودش در این باره می‌گوید: عقیده داشتم مسیر زندگی باید به طور طبیعی جریان داشته باشد و برای اینکه کاری را پیش ببرم نباید کار دیگری را رها کنم، این حالت طبیعی برای من خوشایندتر است و به همین ترتیب تحمل حالت غیرطبیعی مشقت‌بار است؛ فرزندآوری یک امر طبیعی و بخشی از زندگی است، اینکه زندگی من اکنون برای برخی فوق‌العاده جلوه می‌کند به این دلیل است که بسیاری از افراد مسیر طبیعی زندگی را کنار گذاشته و به امور در کنار هم توجه نکرده‌اند.
وی افزود: فرزنددار شدن و بزرگ کردن فرزند حتماً سخت است، مشکلات نگهداری فرزند و شب بیداری برای هر کودکی وجود دارد و مادری به طور کلی کار آسانی نیست اما مشکلی که اکنون وجود دارد این است که علاوه بر این سختی مادر بودن، هم مادری سخت‌گرفته می‌شود و هم سخت‌تر از آنچه هست، دیده می‌شود، این نگاه نادرست باعث شده است که بسیاری از زنان کشور بزرگ کردن دو فرزند و گاهی حتی یک فرزند را کاری مالایطاق بدانند.
دکتر مریم اردبیلی اضافه کرد: خانواده‌های کنونی بسیار بیشتر از قدیمی‌ها تربیت فرزند را سخت می‌گیرند و تمرکزی که روی یک فرزند در یک خانواده وجود دارد بزرگترین ظلمی است که از نظر تربیتی بر او روا داشته می‌شود، در گذشته کودکان با هم بزرگ می‌شدند و این شیرین‌ترین و سالم‌ترین مرحله رشد آنها بود اما اکنون کودکان با بزرگان فامیل بزرگ می‌شوند و حس شیرین کودکی کردن با کودکان همسن و سال را تجربه نمی‌کنند. تمرکزی که خانواده‌های کنونی بر روی نابغه‌پروری فرزندان دارند سلامت روح آنها را به مخاطره می‌اندازد.
وی با بیان اینکه برخی مادران جوان از دندان درآوردن و یا واکسن زدن کودک خردسال خود تجربه‌ای تلخ در ذهن دارند و آنقدر برای آنها سخت و غیرطبیعی است که تمایلی به تجربه دوباره آن ندارند، گفت: به نظر می‌آید این دید ناشی از سخت گرفتن بیش از حد بزرگ کردن یک کودک است و ریشه این سخت دیدن و سخت گرفتن فرهنگی است که می‌تواند با کار رسانه‌ای و حضور در کارگاه‌های مشاوره اصلاح شود، آموزش‌هایی که می‌تواند در دوران تحصیل دانش‌آموزان برای آنها تدریس شود البته شخصاً فرزندپروری را در خانه و کنار مادرم با مشاهده بزرگ کردن خواهر و برادرهایم دیدم و تمرین کردم.
مطالب مرتبط:
این کارشناس خانواده بیان کرد: اگر انتخاب همسر با دید انتخاب پدر یا مادر آینده فرزندان باشد باعث می‌شود جوانان از انتخاب فانتزی و نگاه انتزاعی دور شوند و عاقلانه‌تر انتخاب کنند.
اردبیلی در پاسخ به این پرسش که آیا تربیت فرزند در کنار درس خواندن و کار کردن برای وی سخت نبوده است، اظهار کرد: مهم این است که اولویت خود را چه بگذارید، اولویت من همیشه فرزندانم بودند، نه اینکه همه کارهایم را تعطیل کنم تا به فرزندانم برسم به نظر من اگر مادری توان خاصی در خود ببیند و بتواند برای شکوفایی آن توان و کمک به جامعه کاری کند باید آن کار را انجام دهد زیرا اگر انجام ندهد سرخوردگی و افسردگی ناشی از آن در تربیت فرزندان نیز تأثیر منفی خواهد گذاشت و ما به مادران بانشاط برای تربیت کودکان نیاز داریم. اگر جایی احساس می‌کردم منافع و سلامت فرزندانم در خطر است کم‌کارتر می‌شدم و تطبیق بیشتری با خانه‌داری ایجاد می‌کردم.
وی با بیان اینکه رشد اجتماعی زن منافاتی با مادری ندارد، خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد زنان ما انعطاف‌پذیری کمی نسبت به اسلاف خود دارند و از سوی دیگر دولت نیز سیاست‌های حمایتی کمی از خانواده و زنان شاغل صاحب فرزند دارد. در برخی کشورها زنان پس از بارداری 2 تا 3 سال می‌توانند پیش فرزند خود باشند و کار پاره وقت و نیمه وقت واقعاً برای آنها تعریف شده است در حالی که در کشور ما این گونه است که یا فشار کار تمام وقت را در کنار مادر بودن تحمل کن یا بعد از به دنیا آمدن فرزند دور کار را خط بکش که برای برخی از مادران کنار گذاشتن کار ممکن نیست و باعث می‌شود فرزندآوری و مادر بودن را کنار بگذارند.
اردبیلی با اشاره به لزوم حمایت مردان از همسرانشان پس از تولد فرزند بیان داشت: همسر من زمانی که فرزندانم کوچک‌تر بودند فراغت بال کمی داشت و به صورت موردی می‌توانست به من کمک کند اما همین که ایراد نمی‌گرفت و اگر به دلیل مشغله زیاد من خللی در کار خانه‌داری ایجاد می‌شد با اوقات تلخی عرصه را بر من تنگ نمی‌کرد، خود بیشترین حمایت بود.
این مادر و آینده‌پژوه با اشاره به خاطره‌ای از پدر همسرش (مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی) گفت: زمانی که مدیرکل بانوان و خانواده بودم، سه فرزند داشتم و کارم مشغله‌های زیادی برایم ایجاد کرده بود و به همین دلیل نگران بودم که حجم زیاد کار باعث شود از وظیفه مادری کم بگذارم، این موضوع را با پدر همسرم در میان گذاشتم و ایشان نکته جالبی به من گفت، اینکه لازم است به نیتم رجوع کنم که آیا برای پول یا شهرت کار می‌کنم یا چون ضرورت اجتماعی و فرهنگی برای کار کردن احساس می‌کنم به دنبال کار کردن هستم، ایشان تصریح کرد مادامی که برای خدا کار می‌کنی خدا وظیفه‌ات را آسان کرده و کارها را به خوبی پیش می‌برد بنابراین اگر اختلالی در کارهایت ایجاد می‌شود به نیت خود رجوع کن.
اردبیلی با بیان اینکه واقعیت این است که هر بارداری چالشی برای بدن مادر است، گفت: راهکارهایی برای خروج از این چالش وجود دارد تا بدن زن پس از بارداری به خوبی بازسازی شود البته بین زنان مختلف در توان واقعی جسمی تفاوت وجود دارد اما به طور کلی مشکل زنان در عصر حاضر عدم تحرک و تغذیه نادرست است که باعث می‌شود بدن آنها با یک بارداری میزان قابل توجهی از توان خود را از دست بدهد.
وی تصریح کرد: موج انرژی و نشاطی که هر فرزند با تولد خود برای مادر به ارمغان می‌آورد بازتابی از نشاط در چهره زن دارد و اگر مادر چند فرزند باشی و از این کار لذت ببری روح بسیار جوانی خواهی داشت.
این کارشناس مسائل خانواده با اشاره به مشکلات اقتصادی داشتن فرزندان متعدد عنوان کرد: مشکل اکثر ما اینجاست که کلماتی مثل توکل، رزق و برکت تنها در ذهن ما جای دارد و عملاً اعتقادی به آنها نداریم شخصاً رزق و برکت را با تولد هر فرزند به چشم خود دیده‌ام و تا زمانی که تجربه زیسته آن را نداشتهع باشید نمی‌توانید آن را درک کنید. هر کودکی که به دنیا می‌آید علاوه بر رزق مادی، رزق معنوی همچون سعه صدر وجودی با خود می‌آورد و روح مادر و خلاقیت وجودی او را بزرگتر می‌کند اما وجود مشکلات اقتصادی حقیقتی است که ما هم مثل خانواده‌های دیگر با آن دست در گریبانیم اما شیرینی وجود فرزندان زندگی ما را در این شرایط قابل تحمل‌تر از شرایط سخت بقیه افراد می‌کند.
اردبیلی ادامه داد: برخی فکر می‌کنند زمانی که یک فرزند دارند و خرج زیادی دارد خرج دو فرزند ضربدر 2 خواهد شد در حالی که بعد از تولد فرزند دوم مخارج دو برابر نخواهد شد و با توجه به تجربه‌ای که والدین کسب کرده‌اند می‌توانند هزینه‌ها را خیلی بهتر مدیریت کنند و هزینه‌های بی‌فایده را به‌راحتی تشخیص داده و از آنها پرهیز کنند مثلاً دختر کوچک من که فرزند پنجم ماست وارث یک کتابخانه 700 کتابی است که به تدریج برای فرزندانم خریده‌ام.
وی با بیان اینکه وقتی که مادر برای دو یا سه فرزند می‌گذارد در مقایسه با زمان و انرژی‌ای که برای یک فرزند می‌گذارد، خیلی بیشتر نیست، خاطر نشان کرد: برای تربیت فرزندان از فرزند سوم به بعد اگر ریل تربیتی به درستی قرار داده شده باشد دیگر زحمتی برای والدین نمی‌ماند. فرزند اول والدین را به گونه‌ای خادم خود می‌کند اما تعداد فرزندان که زیاد می‌شود والدین مدیر و ناظر خواهند شد.
آنچه دیگران می خوانند:
گردآورنده: مهرنوش جمالی
مریم اردبیلی چگونه توانسته هم مادر خوب و هم زنی موفق در جامعه باشد؟
