تیتربرتر: آیا پوست شما قرمز، خارش، ملتهب یا دردناک است؟ این علائم می تواند نشان دهنده مجموعه ای از بیماری های پوستی از جمله روزاسه، اگزمای دیسیدروتیک، درماتیت تماسی، کرم حلقوی، زرد زخم، پسوریازیس یا روبرا، کراتوز اکتینیک، کچلی، سلولیت و سبوره باشد.
بسیاری از بیماری های پوستی هیچ علت شناخته شده ای ندارند، در حالی که برخی دیگر به دلایل متفاوتی مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید یا ژنتیک هستند. تعدادی از آنها مانند کرم حلقوی و زرد زخم نتیجه تماس پوست شما با یک میکروارگانیسم مانند قارچ یا باکتری خاص هستند.
درماتوفیتوز
کرم حلقوی که با نام‌های «تنیا» یا «درماتوفیتوز» نیز شناخته می‌شود، هیچ ارتباطی با کرم ندارد، اما قسمت «حلقه‌ای» نام آن از این واقعیت ناشی می‌شود که می‌تواند باعث ایجاد بثورات حلقه‌ای شکل قرمز و خارش‌دار شود. به جای یک کرم، یک عفونت قارچی مسری که روی پوست، سطوح یا وسایلی مانند حوله، لباس و ملافه زندگی می کند، باعث ایجاد کرم حلقوی می شود.
به گفته CDC، علائم، شامل خارش، قرمزی و ترک‌خوردگی پوست که گاهی با ریزش مو همراه است، معمولاً بین 4 تا 14 روز پس از تماس با قارچ ظاهر می‌شوند.
برای تشخیص کرم حلقوی، پزشکان ممکن است یک نمونه از پوست را برای مشاهده زیر میکروسکوپ بگیرند، اگرچه ممکن است تنها با نگاه کردن به آن تشخیص دهند. پس از تشخیص، کرم حلقوی با کرم ها یا پمادهای ضد قارچ موضعی که بدون نسخه یا از طریق نسخه در دسترس هستند، درمان می شود. به گفته کلینیک مایو، موارد شدیدتر ممکن است با قرص های ضد قارچ درمان شوند.
آکنه روزاسه
نمی توانید سرخ شدن را متوقف کنید؟ به گفته مؤسسه ملی بهداشت (NIH) این می تواند روزاسه باشد، یک بیماری مزمن و طولانی مدت پوست که تقریباً 14 میلیون آمریکایی، اغلب بزرگسالان بین 30 تا 60 سال را تحت تأثیر قرار می دهد. این عارضه معمولا مردان را شدیدتر می کند، اگرچه زنان سه تا چهار برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به روزاسه هستند.
دکتروزاسه زمانی اتفاق می‌افتد که رگ‌های خونی صورت تحریک شده و منبسط می‌شوند و باعث می‌شود پوست به راحتی قرمز، سرخ و برافروخته شود. سایر علائم روزاسه عبارتند از جوش های آکنه مانند. پوست قرمز، ضخیم و ناهموار و سوزش چشم و مشکلات بینایی که روی صورت ظاهر می شود.
در حالی که به نظر می رسد یک جزء ژنتیکی در روزاسه وجود دارد، برخی از عوامل محیطی نیز وجود دارد که می تواند باعث تشدید این بیماری شود، از جمله آفتاب، هوای گرم، غذاهای تند، سیگار کشیدن و الکل.
برای درمان آن، احتمالاً به ترکیبی از اقدامات خوب مراقبت از پوست و داروهای تجویزی، مانند داروهای موضعی طراحی شده برای کاهش قرمزی، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی برای درمان جوش‌ها و جوش‌ها، یا داروی آکنه خوراکی نیاز دارید. لیزر درمانی گزینه دیگری است و گاهی اوقات ممکن است قرمزی روزاسه را کاهش دهد.
اگزما
اگزما، که به عنوان درماتیت نیز شناخته می شود، یک بیماری مزمن پوستی است که 10 تا 20 درصد از کودکان را در کشورهای توسعه یافته در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. برای حدود 90 درصد از بیماران، ابتدا قبل از 5 سالگی ظاهر می شود. با این حال، ممکن است با افزایش سن بهبود یابد. اگزما باعث خشکی و خارش پوست با لکه های برجسته، قرمز، پوسته پوسته و گاهی اوقات تاول های پر از مایع می شود. مشکلات معمولاً در دست‌ها یا قسمت‌های «خم‌شده» بدن، مانند داخل آرنج و پشت زانو ظاهر می‌شوند.
از آنجایی که هیچ آزمایش قطعی وجود ندارد، معمولاً از معاینات پوستی و سابقه پزشکی برای تشخیص اگزما استفاده می شود. پزشکان به صورت موردی به درمان می پردازند. هیچ درمانی وجود ندارد، بنابراین هدف کاهش هر گونه ناراحتی و جلوگیری از شعله ور شدن است. طبق گفته پزشکان، این معمولا مستلزم شناسایی و اجتناب از محرک‌ها، مرطوب کردن مکرر با محصولات بدون عطر و کرم‌های استروئیدی است.
مطالب مرتبط:
درماتیت تماسی
به گفته انجمن ملی اگزما (NEA) درماتیت تماسی شکلی از اگزما است که پس از تماس پوست با چیزی که این واکنش را تحریک می کند، به صورت پوست تحریک شده خود را نشان می دهد. دیویس می گوید: «درماتیت تماسی یک پدیده آلرژیک است. این چیزی است که با آن تماس پیدا کرده اید و پوست شما را تحریک می کند یا یک درماتیت آلرژیک مانند پیچک سمی که ارثی نیست.
انواع درماتیت تماسی:
محرک، که 80 درصد موارد درماتیت تماسی را شامل می‌شود، در پاسخ به تماس با پوست مواد تحریک‌کننده، مانند صابون‌ها یا مواد شوینده خاص، جواهرات نیکل یا چسب‌های فلزی، یا لوازم آرایش رخ می‌دهد.
آلرژیک، که چندین روز پس از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن مانند پیچک سمی یا لاتکس روی پوست ظاهر می شود.
به گفته NEA، درماتیت تماسی می تواند خارش داشته باشد و با سوزش یا تاول همراه باشد. موارد شدید می تواند به طور جدی بر زندگی فرد تأثیر بگذارد و خوابیدن یا تمرکز در محل کار یا مدرسه را دشوار کند.
"بثورات ناشی از درماتیت تماسی را می توان با داروهای موضعی یا سیستمیک بسته به شدت بهبود و کنترل کرد." درمان‌های رایج شامل کرم‌های ضد خارش یا پمادهای استروئیدی و داروهای ضد خارش خوراکی مانند بنادریل است.
زرد زخم
ایمپتیگو یک عفونت باکتریایی است که معمولاً باعث ایجاد تاول های بزرگ یا زخم های پوسته ای می شود. بر اساس CDC، ایمپتیگو که معمولاً در یکی از دو باکتری، استرپتوکوک گروه A یا استافیلوکوک اورئوس ردیابی می شود. در بین کودکان شایع است و اغلب در اطراف دهان و بینی یا روی بازوها و پاها ظاهر می شود. بسیار خارش دار و بسیار مسری است.
زرد زخم فرصت طلب است. برای مثال، اگر پوست قبلاً توسط نیش حشرات یا اگزما تحریک شده یا ملتهب شده باشد، جابجایی بیشتر مناسب است. ایمپتیگو با کرم یا لوسیون آنتی بیوتیک تجویزی یا در موارد شدید با یک دوره آنتی بیوتیک خوراکی درمان می شود.
درماتیت سبوره (شوره سر)
درماتیت سبورئیک روی پوست سر، شوره سر نامیده می‌شود و زمانی که روی پوست سر نوزاد ظاهر می‌شود، کلاهک گهواره نامیده می‌شود. دیویس می‌گوید که این بیماری که اگزمای پوست سر نیز نامیده می‌شود، معمولاً شامل لکه‌های پوسته‌دار و پوسته‌دار روی پوست سر است و معمولاً در میان افرادی با پوست ضخیم و چرب رخ می‌دهد.
اما درماتیت سبورئیک می تواند صورت، قفسه سینه و سایر نواحی که غدد چربی زیادی در آنها وجود دارد را نیز درگیر کند. برخی تغییرات ساده در شیوه زندگی می تواند این بیماری را درمان کند، مانند شستن پوست سر با شامپوی شوره سر حاوی سلنیوم، اسید سالیسیلیک، پیریتیون روی یا قطران زغال سنگ. یا، برای مشکلات طولانی مدت تر، ممکن است پزشک شامپوی ضد قارچ تجویز کند.
پسوریازیس
اولین علامت پسوریازیس، یک لکه بزرگ گرد یا بیضی شکل به نام هرالد پچ است که به دنبال آن تکه های بیضی شکل متعدد یا برآمدگی هایی در پشت، سینه و شکم ظاهر می شود. «پسوریازیس به دلیل توزیع ضایعات پوستی که روی پوست ظاهر می‌شوند، «بثورات درخت کریسمس» نامیده می‌شود، لکه‌های پوسته‌دار قرمز می‌توانند مانند شاخه‌های شیبدار در پشت ظاهر شوند.
علت این بیماری پوستی مشخص نیست، اما ممکن است به دلیل شیوع بیماری در زمان های خاصی از سال باشد و مانند یک ویروس عمل می کند.
طبق گفته آکادمی پوست آمریکا (AAD) درمان ها شامل کرم های ضد خارش، آنتی هیستامین ها، پمادهای تریامسینولون و فتوتراپی UVB است. برای بیشتر، بثورات در عرض هشت هفته ناپدید می شوند، اگرچه گاهی اوقات ممکن است برای پنج یا چند ماه باقی بماند.
*این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات شما می‌باشد و به هیچ وجه به منظور توصیه پزشکی یا درمانی نیست، لطفا برای دریافت اطلاعات دقیق به پزشکتان مراجعه کنید.
آنچه دیگران میخوانند:
نویسنده: زهرا فرامرزی
