تیتربرتر؛ آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است به این معنی که ناشی از عملکرد غیر طبیعی سیستم ایمنی بدن است. در یک سیستم ایمنی سالم، بدن به باکتریها و ویروسهای خارجی حمله میکند. در بیماری خود ایمنی، بدن به طور تصادفی به بافت سالم حمله میکند. در آرتریت روماتوئید، بدن به بافت مفصلی خود حمله میکند. بدن برای جذب ضربه و ایجاد حرکتی روان بین استخوانها به مفاصل سالم نیاز دارد.
عوامل موثر بر بیماری آرتریت روماتوئید
دقیقاً چه عواملی باعث بروز آرتریت روماتوئید میشوند. برخی از عوامل مؤثر در این زمینه که شناسایی شدهاند عبارتند از:
- ژنتیک
گونههای خاص موجود در ژنهای آنتیژن لکوسیتهای انسانی (HLA) با خطر بالاتر ابتلا به روماتیسم مفصلی همراه هستند. این تغییرات باعث میشوند گلبولهای سفید خون سریعتر از حد معمول به اصلاح ناهنجاریهای مفاصل بپردازند. این روند ممکن است منجر به التهاب و آسیب بافتی ناشی از آرتریت روماتوئید شود.
با این حال آرتریت روماتوئید یک بیماری ارثی نیست. همه افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید گونه خاص HLA را ندارند و بالعکس همه افرادی که گونه خاصی از HLA را دارند به آرتریت روماتوئید مبتلا نمیشوند. همچنین ژنها باعث ایجاد این بیماری نمیشوند بلکه خطر ابتلا به آن را افزایش میدهند. سایر ژنها به غیر HLA نیز با آرتریت روماتوئید ارتباط دارند.
- باکتریها و ویروسها
اعتقاد بر این است که برخی از عفونتهای میکروبی نقش مهمی در تحریک و پیشرفت آرتریت روماتوئید دارند. این عفونتها ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- عفونت لثه به ویژه gingivalis
- عفونت ادرار به خصوص mirabilis
ویروس اپشتین-بار که در اکثر مواقع عامل مونونوکلئوز شناخته میشود
- سیگار
تحقیقات نشان دادهاند که قرار گرفتن در معرض آلایندههای خاص موجود در هوا میتواند در خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید در فرد نقش داشته باشد. برخی از این آلایندهها عبارتند از:
- دود تنباکو
گرد و غبار سیلیس که عمدتاً افراد شاغل در صنعت معدن را تحت تأثیر قرار میدهد.
روغنهای معدنی خاص مانند آن چه که در روغن هیدرولیک یافت میشود.
استفاده از دخانیات میتواند شدت علائم روماتیسم مفصلی را افزایش دهد. همچنین دخانیات ممکن است با داروهای آرتریت روماتوئید تداخل داشته باشد. استفاده از دخانیات به ویژه سیگار کشیدن شاید موجب افزایش مهلک ضربان قلب و تنفس شود. این افزایش ممکن است منجر به از بین رفتن تمایل به ورزش و در نتیجه ضعف بیشتر مفصل شود. همچنین در صورت نیاز به جراحی استعمال دخانیات میتواند خطر بروز عوارض را افزایش دهد.
- جنسیت
آرتریت روماتوئید به مراتب در بانوان شیوه بیشتری دارد و حدود ۷۰ درصد از موارد تشخیص داده شده را در بر میگیرد. علت دقیق ابتلای بالای زنان به آرتریت روماتوئید مشخص نیست اما تصور میشود که عوامل هورمونی در این امر نقش دارند. این وضعیت در دوران بارداری کاهش یافته یا ناپدید میشود و عود بیماری در افراد مبتلا ممکن است در هفتههای پس از زایمان مشاهده شود. به نظر میرسد دلیل این امر تولید پرولاکتین، هورمون تولید شیر باشد که دارای اثر التهابی است.
- ضربه فیزیکی
ضربات جسمی مانند آسیبهای ورزشی با بروز آرتریت روماتوئید مرتبط هستند. ضربه فیزیکی میتواند التهاب را تحریک کند. تصور میشود التهاب احتمالاً در ایجاد آرتریت روماتوئید طی مدت زمان نقش داشته باشد. با این حال علت این روند کاملاً مشخص نیست. برخی افراد ممکن است استعداد ابتلا به چنین التهابی را از پیش داشته باشند.
مطالب مرتبط:
- چاقی
تحقیقات نشان دادهاند که چاقی ممکن است در پیشرفت بیماری تأثیر بگذارد. علت این امر مشخص نیست اما یک فرضیه این است که سلولهای چربی پروتئینهایی به نام سیتوکین را آزاد میکنند که باعث ایجاد التهاب در بدن میشوند.
همچنین چاقی ممکن است تأثیر منفی روی اثربخشی درمان روماتیسم مفصلی به ویژه در صورت استفاده از برخی داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) داشته باشد. همچنین ممکن است چاقی منجر به زوال زودرس مفاصل اصلی مانند زانوها به دلیل افزایش فشار شود.
سه بعد اصلی در درمان آرتریت روماتوئید وجود دارند:
- دارو
- تندرمانی
- جراحی (در بعضی موارد)
داروها درمان آرتریت روماتوئید
آرتریت روماتوئید معمولاً با استفاده از ترکیبی از داروها درمان میشود. پنج نوع اصلی از داروهایی که برای آرتریت روماتوئید استفاده میشوند عبارتند از:
داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) مانند متوترکسات. این دسته از داروها با متوقف ساختن تاثیرات مواد شیمیایی آزاد شده توسط سیستم ایمنی بدن اثرات خود را اعمال میکنند. این مواد شیمیایی میتوانند به استخوانها، تاندونها، رباطها و غضروفهای اطراف آسیب برسانند.
عوامل بیولوژیک: این عوامل به عنوان اصلاح کنندههای پاسخ بیولوژیکی شناخته میشوند و دسته جدیدتری از DMARDها هستند. زمانی که DMARDهای بیولوژیک با نوع غیر بیولوژیک جفت شوند بسیار مؤثر هستند. داروهای بیولوژیک ممکن است به صورت داخل وریدی یا تزریقی تجویز شوند.
استروئیدها: این داروها به سرعت علائمی مانند درد مفصل، سفتی و تورم را بهبود میبخشند. استروئیدها در مواردی که آرتریت روماتوئید توانایی فرد برای عملکرد طبیعی را به شدت محدود میکند و تا زمانی که DMARDهای جلوگیری کننده از آسیب مفصل شروع به عمل کنند، توصیه میشوند. داروهای استروئیدی ممکن است به صورت تزریقی برای تسکین هدفمند درد استفاده شوند.مسکنها. NSAIDها مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا سلکوکسیب میتوانند تسکین دهنده درد باشند و همزمان التهاب را نیز کاهش دهند. اگرچه این داروها از پیشرفت آرتریت روماتوئید با گذشت زمان جلوگیری نمیکنند. پاراستامول که تحت عنوان استامینوفن شناخته میشود و کدئین تأثیری روی التهاب ندارند اما ممکن است در تسکین درد مفید باشند. به عنوان مثال میتوان در رابطه با مفصلی که به شدت آسیب دیده است و قابل جایگزینی با جراحی نیست از پاراستامولها استفاده کرد.
بهترین مرکز فیزیوتراپی برای کاهش درد بیماری آرتریت روماتوئید
مزایای فیزیوتراپی در منزل میتواند باعث تسکین طیف گستردهای از دردهای بدنی شود؛ و به خصوص برای بیماری های التهابی مانند آرتریت روماتوئید و استئوارتری کارگشا است که برای اطلاع بیشتر از شرایط و نوبت دهی مرکز فیزیوتراپی آرتان به این لینک کلیک کنید.
آنچه دیگران می خوانند: