حال که بر حسب سیاست باشگاه ها، مربیان و بعضا بازیکنان غیربومی در تیم های لیگ برتری استان قرارداد بسته اند، می بایست تخریب و انتقاد را کنار گذاشته و حمایتی جانانه از نمایندگان استانمان را سرلوحه کارمان قرار دهیم. چرا که از دست دادن حتی 1 امتیاز، همچون تیر زهرآگین دیگری بر قلب فوتبال استان، عواقب جبران ناپذیری به همراه خواهد داشت. لذا از همه فوتبالی ها، رسانه ها، خصوصا تماشاگران و لیدر ها تنها انتظار حمایت داشته و دیدن التهاب در روی سکو های ورزشگاه ها را به هیچ وجه شایسته و به صلاح نمی بینم.

در این میان تنها چیزی که دلم را خوش می کند، این است که اکثر مربیان زحمتکش و سطح بالای استان که با نام و افتخاراتشان خاطره ها داریم و اکنون بدون تیم مانده اند، به علت علاقه به پرورش استعداد های فوتبال استان، تمام قد وارد گود بازیکن سازی شده و در کنار مربیان جوان و کم تجربه تر ضمن آموزش مهارت های مربیگری به طور دقیق، حاصل سال ها بازیگری و مربیگری حرفه ای خویش در رده های پایه را با کمترین دستمزد دریافتی و بدون چشمداشت همچون چند دهه اخیر خالصانه تقدیم فوتبال استان می کنند.

همه این اتفاقات نویدبخش پرورش نسل جدید و مترقی فوتبالی و مربیگری در آینده ورزش استان خوزستان خواهد بود. بنده به علت عدم حضور در خوزستان، حدودا 5 سال از مربیگری در فوتبال استانم فاصله گرفته بودم، اما اکنون و در این مقطع حساس که دل را به دریا زده و عاشقانه وارد این کارزار بزرگ جهت پرورش نسل آینده فوتبال استان در کنار سایر اساتیدم شده ام، پی برده ام که سطح و شیوه تمرینات، نگرش، ادبیات و دانش مربیان، دقت آن ها در جزییات فنی، بدنسازی و...پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته و شور و شوقی عجیب سرتاپای وجودم را جهت خدمت رسانی به ورزش استان فرا گرفته است. چرا که سطح آموزش فوتبال استان در سطوح پایه را 10 سال پیشرفته تر و رو به جلو تر از قبل ارزیابی کرده و این موضوع سبب امیدواری ام شده است.

تنها نکته نگران کننده و تکراری، ترس از افتادن این استعداد های پروش یافته توسط همکارانم در چنگال های آلوده دلالان زالوصفت، بی رحم و افراد غیرفوتبالی در سن نوجوانی و جوانی است. وگرنه که افق فوتبال استان را بسیار روشن یافتم. در خاتمه از تمامی مربیان بزرگ استان که کنار گود نمانده و با ورود گسترده در رده های پایه سبب تغییر چشمگیر سطح آموزش و ایجاد انگیزه مضاعف برای مربیان جوان شده اند، نهایت تشکر را داشته و دست همه آن ها را به گرمی و مهربانی می فشارم و به همه آن ها خداقوت می گویم.

محسن بابادی